آیا استفاده از نور فلاش هنگام عکاسی از نوزادان، برای آنها بی‌خطر است؟
این سئوال یکی از مواردی است که در بین عکاسان شایع هست، مخصوصا زمانی که صحبت از سلامت کودک در میان باشد این مسئله اهمیت بیشتری پیدا میکند. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر خود را نشان می‌دهد که کودکِ ما کمتر از 2 هفته سن داشته باشد. در این زمان از سن کودک، بسیاری از اندامها در حال تشکیل یا تکمیل شدن هستند و هر نوع آسیبی می‌تواند منجر به اختلال دائمی در آنها شود. و چشم نیز با حساسیت بالایِ خود، حساسیت و دقتِ دو چندانی را می‌طلبد.
جستجو در اینترنت
به همین منظور و برای اینکه بتوانم به این سئوال جواب دقیقی بدهم، درباره این موضوع یک تحقیق اینترنتی انجام دادم و اطلاعات بیشتری را گردآوری کردم. در اولین قدم بیان مسئله بود که با طرح سئوالِ عنوان این نوشته، آنرا جستجو کردم.
بیشترین نمایش برای این جستجو از صفحات عکاسان و استودیوهای عکاسی بود. تمام این صفحات برای آسودگی مشتریان خود از امن بودن استفاده از فلاش و اینکه آنها از روشها و راههایی برای جلوگیری از خطر احتمالی استفاده می‌کنند صحبت کرده بودند. تعدادی از آنها حتی دوره های آموزشی خود را که شامل عکاسی امن از کودک بود را نیز تبلیغ کرده بودند.
در ادامه جستجو به سایتهایی رسیدم که به صورت تخصصی در مورد عکاسی مطالب تحقیقی یا فنی قرار داده بودند که شاید یکی از مراجع استفاده عکاسان نیز همین سایتها باشند. در این سایتها این موضوع با دقت بیشتری بررسی شده بود، از جمله زاویه تابش نور – استفاده از تجهیزات جانبی – فاصله نوزاد از منبع نور و … که در ادامه به آنها اشاره خواهم کرد.
با جستجوی عمیقتر به سایتهای علمی، پزشکی و خبری برخورد کردم که این موضوع را مورد بررسی قرار داده بودند و بعضی از منابع سایتهای قبلی نیز همین سایتها بودند، از جمله:
- Beyond photot ips
- Baby med
- Yahoo News
- American Academy of Ophthalmology
جمع بندی
با جمع بندی از مطالب جستجو شده در اینترنت، قطعا پاسخ به پرسش ” آیا استفاده از نور فلاش هنگام عکاسی از نوزادان، برای آنها بی‌خطر است؟” بله هست. ادعای همه سایتها برای این موضوع این است که تا کنون هیچ موردی از جهت خطر نور فلاش برای چشم یا مغز کودکان ثبت نشده است. این یک خبر خوب برای من و همه دوستانی است که فلاش یکی از ابزارهای اصلی عکاسی آنها به شمار می‌رود.
در کنار اعلام عدم خطر استفاده از فلاش در عکاسی از نوزاد و کودک، مواردی هم بود که می‌بایست به آنها توجه کرد. از جمله این موارد ایجاد ترس و اضطراب در محیط استودیو، بیدار شدن از خواب، حواسپرتی از عکاسی، عدم اطمینان به عکاس در زمان عکاسی از سوی کودکان و تغییر رویه کودک در زمان عکاسی می‌توان نام برد.
راهکارهای کاربردی
بیان راه حلها و روشهایی که افراد باتجربه برای عکاسی از نوزاد و کودک در این مورد بیان می‌کردند قابل توجه هست که در زیر به جمع بندی از این اطلاعات می‌پردازم.
مهمترین عاملی که می‌تواند در کاهش عوارض جانبی استفاده از فلاش به ما کمک کند، توجه به اختلاف روشنایی در زمان قبل از روشن شدن فلاش و زمان روشن شدن فلاش است. هر قدر این اختلاف روشنایی بین این دو زمان کمتر باشد، تنش و تحریک کمتری ایجاد میکند و این مسئله برای بزرگسالان نیز صادق است. برای کاهش این میزان اختلاف روشنایی می‌توان از روشهایی مانند استفاده از دیافراگم بازتر، روشن بودن محیط استودیو ، استفاده از نور مدلینگ فلاش و استفاده از Stepهای نوری پایینتر برای فلاش نام برد.
دومین موردی که دارای اهمیت زیادی هست، ضرورت استفاده از یک نرم کننده نور مانند چتر انعکاسی با دفیوزر – سافت باکس 2 لایه و یا انعکاس نور به سقف یا پرده بزرگ در زمان عکاسی از نوزاد است. بزرگتر بودن این نرم کننده نور باعث پراکندگی بیشتر نور به اطراف شده و از ورود نور مستقیم به چشم کودک جلوگیری میکند که البته با بزرگ بودن منبع نوری، سایه‌های نرمتری نیز خواهیم داشت.
استفاده از روشنایی نورِ روز که از پنجره‌ها به صورت غیر مستقیم و با استفاده از روشهای انعکاسی یا قرار دادن پرده و یا دفیوزر بین نور خورشید و کودک قرار گرفته باشد. این بهترین روش برای عکاسی از کودک است که البته چالشهایی از جمله کنترل جهتِ نور و شدت نور را به دنبال دارد که با لوازم ساده و ارزانتری مانند پرده یا رفکلتور و یا دیفیوزرها می‌توان آنرا کنترل نمود.
نکته بعدی قابل توجه، فاصله منبع نوری با کودک و نوزاد است. این فاصله باید بیشتر از یک متر باشد که حتی با توان بالاتر نیز نور خیره کننده کمتری به چشم کودک برسد.
نکته مهم بعدی کوتاه نمودن مدت زمان عکاسی است که هرچه این زمان کوتاه تر باشد و تعداد دفعات روشن شدن فلاش کمتر باشد برای کودک بهتر خواهد بود. دفعات روشن شدن فلاش در طی زمانی که از کودک عکاسی می‌کنیم رابطه مستقیمی به واکنش کودک دارد که خستگی، تحریک پذیری، بیخوابی از جمله آنهاست.
نورهای دائمی نیز می‌توانند در زمان عکاسی کودک و نوزاد مورد استفاده قرار گیرد ولی باید به این نکته توجه داشته باشیم که میزان نور وارد شده به چشم در این حالت بیشتر از زمان استفاده از فلاش با رعایت نکات لازم می‌باشد، برای همین معمولا از این روش برای عکاسی از نوزاد توصیه نمی‌شود.
نکته ها
از موارد جالب توجه در زمان عکاسی از نوزادان این است که معمولا آنها با چشمهای بسته به استودیو می‌آیند و با همان چشمان بسته مدل‌های بینظیری برای عکاسان می‌شوند. همین امر نباید باعث این شود که فکر کنیم نور فلاش به چشم آنها نمی‌رسد و بخواهیم از نورهای شدیدتری استفاده کنیم. بسته بودن چشم کودک از ورود نور بیشتر به داخل چشم چلوگیری میکند ولی نه به اندازه‌ای که دست ما را در استفاده از نورها آزاد بگذارد.
از نکته‌های مهم و بسیار جالب در خصوص عکاسی پرتره با نور فلاش، قرمزی منعکس شده از چشم می‌باشد. این انعکاس از داخل چشم به سمت دوربین زمانی اتفاق می‌افتد که نور مستقیم به چشم تابیده شود و دوربین انعکاس آنرا نیز مستقیم از چشم دریافت کند. البته همه می‌دانیم که عکاسی با نور مستقیمِ فلاش هیچ گونه زیبایی در سایه های صورت ایجاد نمیکند و عملا عکاسها از آن استفاده نمی‌کنند ولی این امر بین خانواده‌ها که از دوربینهای معمولی یا بریج و یا دوربینهای دارای فلاش روی دوربین هستند استفاده می‌کنند رایج است. ** اگر نور قرمزِ بازتابیده شده از چشم کودک در هر دو چشم یکسان نباشد و در عکس نور قرمز یکی از چشمها بیشتر یا کمتر و یا اصلا وجود نداشت، حتما و حتما باید کودک را برای معاینه چشم نزد چشم پزشک برد چرا که این امر طبیعی نیست و احتمالا نشانه ای از وجود اختلال در داخل چشم یا انحراف بینایی می‌باشد.
خلاصه آنچه باید انجام دهیم
استفاده از نرم کننده‌های نور ، رعایت فاصله مناسب، تابش غیر مستقیم نور، کاهش شدت نور، روشن بودن محیط عکاسی، استفاده از نور طبیعی، کوتاه نمودن مدت زمان عکاسی از کارهایی هستند که می‌تواند باعث کاهش اثرات ناخواسته منفی بر نوزاد و کودک شود و صد البته جلب رضایت والدین آنها که خروجی کارِ شما را به دوستان و فامیل نشان خواهند داد.
